تنهایی دخترانه
سلام خدمت شما
من ۲۲ سالمه.(دخترم)خیلی احساس تنهایی میکنم. همیشه با خودم فکر میکنم خوش به حال پسرا که هر وقت دلشون میخواد ازدواج کنن به خانوادشون میگن و میرن خواستگاری و تمام…
اما ما دخترا که نمیتونیم به کسی بگیم. ما دخترا باید چیکار کنیم پس؟؟فقط منتظر بمونیم،تا کی…؟؟؟
جواب یکی از دوستان:
با این گفته شما- یعنی که ما تو این سن مونیدم(بالای ۳۰) باید بریم بمیریم- بابا اینده که فقط به ازدواج نیست- با دوستات بروبگرد- بروکوه- تفریح- کلاسهای اموزشی- درس بخون- دنبال یه کار مناسب (حتی توی خونه)- باش- بابا این همه کلاس و تفریح- فقط چسبیدی به ازدواج؟؟!!!!
اصلا فکر نکن که پسرها راحت هستن- اونها هم نمی تونن در هر خونه ای رو بزنن برن تو- بعد ببینن که به درد هم نمی خورن- تازه این وسط اگه خانم حساس باشه که میگه با اقا پسر یک ساعت حرف زدم پس چرا جوابی ندادن؟!!!
بابا بی خیال- دنیا که به اخر نرسیده- هر وقت دلت گرفت برو حرم
نظر یکی از دوستان:
اخه خواهرم۲۲سال که سنی نسیت دخترهای هستن که۳۰ سالو رد کردن هنوز ازدواج نکردن پس اون بیچاره ها چیکار میکنن فکر کن ببین اونا چه فشاریو تحمل میکنن.توکلت به خدا باشه انشالله همه جوونا به مراد دلشون برسن.اما در مورد پسر کاملا اشتباه فکر میکنین اگه به این راحتی بود که شما گفتین اون وقت سن پسرها واسه ازدواج بالا نمیرفت با اینکه اکثر پسرا نیاز عاطفی دارن و دوس دارن ازدواج کنن ولی به دلیل شرایط جامعه نمیتونن
=========================================
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
>چرا ازدواج کنم؟
>سرد بودن همسرم
>دیوانه وار عاشقشم
=========================================